یکی از شبکه‌های اجتماعی خوبی که به عمرم دیدم و هنوز مطابقشو ندیدم همین فیس بوکه که الان مدت‌هاست به یک بایگانی و بایکوت‌کده تبدیل شده. اما چرا این شبکه اجتماعی کنار گذاشته شد و چه کسایی مقصر این موضوع بود؟ این مطلب به همین موضوع اختصاص داره که یک نظر غیرکارشناسی و تحلیلی از یک کاربر فیس‌بوکه.
فیس بوک چطور ترند شد؟
سال ۲۰۰۳ یه از خدا بی خبر به اسم مارک زاکربرگ یه پروژه‌ی خصوصی رو اومد بصورت عمومی در اختیار مردم قرار داد به اسم فیس بوک. کاری به تاریخچه ش نداریم که خیلی طولانیه ولی همینو بدونید که توی یه سال‌هایی مردم برای معرفی و اعلان اخبارشون نیاز به فضایی داشتن که دو تا ویژگی خوب داشته باشه.
- بتونن بصورت ناشناس رویداد تعریف کنن
- خارج از ایران باشه
جریانات ۸۸ باعث شد که این شبکه‌ی اجتماعی و یکی دیگه (توییتر) کمک بسزایی در پوشش خبریشون داشته باشه. به همین خاطر این دو شبکه بشدت محدود شد و حتی حملاتیم به اون شد (اصن همون باعث شد چیلتر فکن‌ها بیان رو دور). همین رشد سریع فیس‌بوک باعث شد که به یه جایی برسیم که یکی از عوامل شناخت افراد همین فیس‌بوک باشه. اوایل چیلتر بودن یه مزیت بود که بگن ما به سختی داریم کانکت میشیم. ولی حقیقتش این بود که جایگزین مناسبی برای فیس بوک نبود.
چطور مردم جدا شدن از فیس بوک؟
خب از یه جایی به بعد با همت اسمارت فون‌ها و اومدن مسنجرها، دیگه کسی براش مهم نبود فیس بوک داشته باشه. گروه‌ها و محل اکتیو بودن از مرورگرهای اینترنتی به مسنجرها تبدیل شده بود. مردم سمت وایبر و وی چت و لاین این چیزا بودن. اتصال به فیس بوکم به راحتی امکان پذیر نبود! یه مدت کلاً با چیلتر فکن شما می‌تونستی هزارتا سایت خفن! باز کنی ولی فیس بوک رو نمی‌تونستی! خلاصه مردم دوست داشتن یه جا جمع شن و این مسنجرها به خوبی تونستن این کارو براشون انجام بده. البته ناگفته نمونه فیس بوک تو ایران کنار گذاشته شد و همچنان در دنیا حرف اول رو در بین شبکه‌های اجتماعی میزنه
هدف مردم توی فیس بوک چی بود؟
تعداد افرادی که به دنبال دانش یا یادگیری و یا حتی ایجاد کانکشن بین افراد بودن خیلی کم بود. یه عده‌ی هم پروفایل ساخته بودن که بگن: ببین من از تکنولوژی عقب نموندم!
اما یه عده‌ی کثیری دنبال آشنا شدن و دوست یابی و ایونت و از این حرکتایی که اسلام دست و پاشون رو می‌بست می‌گشتن. به ناچار روی آوردن به این شبکه اجتماعی که خب اکثریت توش بودن و اصن یه مدت میگفتن یکی از نشونه‌های باسوادی اینه که شما بتونی تو فیس بوک بچرخی (ضمیمه کلیک روزنامه جام جم شماره‌ی نمیدونم چندش). خب این هم بد بود هم خوب. خوبیاش این بود که اینقدر بنزین برای پیدا کردن یار غار هدر نمی‌رفت و بدیش هم این بود که از یه جا به بعد مثل یخچال الکی می‌رفتی تو فیس‌بوک ولی هیچ کاری نمی‌کردی! الکی فقط چک می‌کردی.
اما به طور جدی‌تر بخواییم به این قضیه نگاه کنیم می‌تونیم بگیم خیلی از افرادی که اومده بودن برای تفریح بود. برا اینکه بخندن، کلیپ جدید ببینن، جنس مخالف پیدا کنن، قرار بذارن و …
این وسط یه عده از خدا بی‌خبر اومدن کاربرد این شبکه رو تغییر دادن. مورد داشتیم اومده صفحه زده برای شرکتش. اصن فیس بوک برای تجارته مگه؟ یا مورد بوده اومده مطالب علمی نوشته. من نمیدونم علم چیه که اصن بخواد صفحه داشته باشه! 😐
جایگزین فیس بوک
خب فیس بوک که متروک شد (البته اسماً) یکی دیگه از شبکه‌های دیگه تو ایران به خاطر همون اسمارت فون‌ها خوب جون گرفت و اونم یه سایت دیگه از همین شرکت دوست و برادرمون فیس‌بوک بود یعنی اینستاگرام!
اینجا هم خبر خاصی نیست و بازم مردم به دنبال همون چیزای قدیمین. نا گفته نمونه که فیس‌بوک در حال حاضر برترین و پرجمعیت‌ترین شبکه‌ی اجتماعی جهان به شمار میره و در کل دنیا محبوبیت خودش رو داره. هر چیزی که روی اینستاگرام می‌بینید تستش میاد توی فیس بوک بصورت دقیق تر اعمال میشه و این نشون میده فیس بوک از اولویت اجرایی بالاتری برخورداره.
من حیث المجموع …
مردم شناوری داریم توی شبکه‌های اجتماعی و اصولاً آمار ایران به هیچی نمیخوره. همین اینستاگرام جزو کم جمعیت‌ترین شبکه‌های اجتماعیه ولی تو ایران ترنده و یا تلگرام مسنجر تاپی نیست و خیلیا توی اروپا حتی نمیشناسنش. ولی ایران کلی کاربر داره. میخوام بگم یه مشت آمار به هم زن دور هم جمع شدیم :)))
یک دیدگاه